Katrijn VAN ROMPAEY

Bijna 12j geleden, toen mijn zoontje Emiel op de neonatale afdeling lag en ik voor het ergste vreesde, kwam jij verlossend nieuws brengen. Ik ga nooit vergeten hoe je mij bij de schouders nam en op een menselijke en vertederende manier zei "ja, dit is goed nieuws"! Ik heb dit verhaal zo vaak verteld, gewoon omdat je een prachtige vrouw was, een voorbeeld voor sommige artsen die spijtig genoeg het menselijke aspect soms vergeten. Ook ik ben hier verdomd niet goed van. Lieve Katrijn, rust zacht, een dikke knuffel van Emiel (ondertussen bijna 12). Wij gaan jou nooit vergeten...

Eindelijk rust

Ik heb u niet persoonlijk gekend, wel heel veel gepasseerd in de gangen van het UZ Brussel en elke keer zei je goeiedag. U persoonlijk collega's gaan jouw missen, alsook de patiënten, we kunnen nu al zeggen dat het UZ u gaat missen. Heel veel sterkte aan de familie, vrienden en naaste collega's. Ergens aan de hemel blijven we haar bewonderen.

Liefste Katrijn,

Een groene bloem, omdat je altijd zei dat het mijn kleur was... Waarom toch??? Waarom heb je mijn hulp niet aangenomen, na al die jaren had je toch moeten weten dat je altijd bij mij terecht kon. Misschien had ik je kunnen overtuigen... Je doen beseffen hoeveel mensen er van jou hielden.
Je was mijn hartsvriendin en dat zal je altijd blijven... Mis je zo.... Dikke zoen lieve schat van mij en je metekindje jules

Woorden schieten te kort! Het ga je goed.

Une triste nouvelle pour la neurochirurgie belge qui perd une personne de grande qualité. Je souhaite beaucoup de courage à sa famille et à ses proches dans ces moments difficiles.

Lieve Katrijn,
Zoveel gevoelens, zo weinig woorden ...

Sterkte voor de familie en allen die haar een warm hart toedragen..