Katrijn VAN ROMPAEY à Vilvoorde: avis de décès

Katrijn VAN ROMPAEY

47 ans

08/10/1966
Balen
11/11/2013
Vilvoorde

Avis de décès

(1)
  • Katrijn VAN ROMPAEY
    Source
    • De Standaard
    • Het Nieuwsblad

Condoléances

  1. nadia en robert

    liefste dokter katrijn,familie ,vrienden,collegas,
    na acht lange jaren hadden we eindelijk iemand gevonden gespecialiseerd in het soort tumor van mijn geliefde je ontving ons dadelijk zo zorgzaam, lief voor ons !we hadden vandaag een afspraak je zou met mijn man praten...t is er niet van gekomen...tegen mijn man zegde je alee we zijn in de fleur van ons leven zoveel nog te jaren nog te gaan we schillen maar een maand van t zelfde jaar! zoveel levenslust en dan knip zo voorbij,weg...ik herinner me ons laatste lange gesprek met ons 2 want je was er zeker evenveel voor mij en dit is me bijgebleven je zei iets over euthenasie,ik zei dat mag enkel als je terminaal bent,je zei dat je vond dat ieder persoon ermee zou mogen stoppen als hij dat zelf wou als je niet meer verder wilde... nu begrijp ik dat gesprek,je had het niet enkel over hem maar ook over jou ! ik zal altijd aan ons laatse gesprek blijven denken!rust zacht t ga je goed en tot weerziens !

  2. Lutgart De Deken

    Innige deelneming aan de familie. Hopelijk zijn de mooie herinneringen aan haar een troost.
    vanwege een collega.

  3. Katty a placé une fleur

    Hey Katrijn,

    Sinds ik vorige week jouw overlijdensbericht in de krant las,ben ik niet meer gestopt met aan je te denken.
    Vooral aan onze humanioratijd,waar we veel met mekaar optrokken.Op ons 17 zijn we samen op vakantie geweest naar zee:wat een tijd!Een hele toekomst voor ons,waarvan ik nog altijd niet kan geloven dat het voor u nu definitief gedaan is.Daarna zijn we samen naar Diepenbeek getrokken,waar jij al snel je draai vond,zowel in je studie als in het studentenleven.
    Zelfbewust,doelgericht,sociaal,sterk en genereus was je.
    10 jaar geleden gaf je al aan dat het werken in het uzbrussel zwaar was.Maar de laatste woorden die je me zei,is dat ik altijd bij jou terecht kon,als dat nodig was.
    Zo spijtig dat de werkdruk niet gebeterd was.Zo spijtig dat je er niet meer bent.
    Ik ga je missen.Veel sterkte aan de ouders,Lutje en broers!
    x
    Katty

  4. Gitte Verleysen

    Katrijn, toeval bestaat niet.Vorige week kwam je in mijn gedachten nadat we mekaar jaren niet meer zagen.Ik dacht aan de humaniora en daarna de tijd in Diepenbeek. Daarna je studies geneeskunde om te eindigen als neurochirurg. Wat een levensloop. Spijtig dat het hier zo moet eindigen. Veel sterkte aan je familie.

  5. Steven Laureys

    Oprechte deelneming

  6. silke

    Hey Katrijn,

    "Hey",dat zei je nog steeds wanneer je ons tegenkwam in de wandelgangen,want je was ons niet vergeten na al die tijd!
    Wat zijn dat onvergetelijke tijden op de 54,en dat is mede dankzij jou!!!
    je was daar,door het wederzijdse respect,een voorbeeld voor ieder van ons.we keken zo naar je op.
    Hoe zo'n straffe madam met zoveel klasse,gewoon iemand onder ons was.
    Want dat was je Katrijn,meer dan een collega van ons.
    Bedankt voor al de leuke en fijne momenten die we hadden!
    Gewoon bedankt voor alles!
    Ik zal je ongelooflijk missen en mijn herinneringen blijven koesteren.
    Ik draag je een warm hart toe met onnoemelijk veel respect...

    tot ziens

  7. Rose De Keersmaecker a placé une fleur

    Veel sterkte aan de familie en vrienden van Katrijn, want zij verliezen een uniek persoon. Ik vergeet nooit haar warme woorden van aanmoediging toen ik zelf problemen had op de 54.

  8. Birgit

    De draagkracht is van ieder kent zijn grenzen - ook van een topchirurg als dr Katrijn. Een arts is ook slechts een mens maar één die zichzelf te vaak wegcijfert voor een ander.

    Innige deelneming aan de familie.

    Veel liefs aan dr Katrijn.

    Birgit

  9. Patricia

    Lieve dr. Katrijn Van Rompaey,
    Iets meer dan 8 jaar geleden leerde ik u kennen. Ik was zwanger en had een discus hernia. Een periode die ik mij voor altijd zal herinneren, een periode waarin u vooral een zeer belangrijke rol speelde. U zorgde ervoor dat ik in het ziekenhuis zowel tijdens als na mijn zwangerschap kon begeleid worden op de dienst kinesitherapie/revalidatie. U volgde mijn situatie nauwgezet op. Op vrijdag 30 september 2005 werd onze dochter Lune geboren. Enkele dagen later, di. 4 oktober, opereerde u mij. Net na de operatie stelde u zowel mijn man als mezelf gerust en alweer zorgde u ervoor dat ik verder met de beste zorgen werd omringd. Dit door te vragen of ik samen met mijn dochtertje wat langer op de materniteit mocht verblijven, tot ik naar huis mocht. Ik leerde u kennen als een dokter met pit, zéér professioneel, een mooie uitstraling én vooral eerlijk en met een warm hart! Bedankt! Wij vergeten u nooit! Sterkte aan uw familie en vrienden. Patricia, Jean Pierre en Lune

  10. dominoke a placé une fleur