Herman Goevaerts

Wat blijft het pijn doen.. en op vandaag des te meer.. er gaat na al die tijd nog steeds geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Je moest eens weten wat een gevecht het is geworden sinds je er niet meer bent. Ze zeggen dat geld iets vreemds doet met een mens. Je moest et eens zien. Je zou u schamen in hun plaats. Dat ik mijn familie kwijt ben kan ik beter mee leven dan dat ik u kwijt ben. Ik mis je meer en meer..

Iedereen gebruikt nu FB om aan hun geliefde te denken.. Posten daar dan tekstjes op, afbeeldingen met een betekenis..
Ik heb het ook al eens gedaan maar het voelt de leegte niet.
Ik kan er gewoon echt nog altijd niet bij, dat jij er niet meer bent. Telkens ik aan je denk begin ik met een glimlach maar als ik dan nadenk van waar die glimlach komt dan overvalt mij het gemis enorm. Het gevoel die ik bij je krijg als ik naar je verhalen luisterde, naar je moppen, naar je keek, .. komt nooit meer terug.
Je stem is stilaan aan het vervagen maar dat wil ik niet. Het is hard.. zo hard... alles wat ik met jou, op onze manier kon delen kan ik met niemand anders. Ik zou er zo een deugt van hebben om nog even met je te kunnen babbelen. Je zou er mij doortrekken, ben ik zeker. Je zou mij de energie geven die ik nodig heb. Maar het blijft stil als ik tegen je praat..

Wat mis ik u zo!

Wat mis ik je zo!! Iedereen zegt dat het verdriet wel over zal gaan naar de herinneringen. Dat ik alles wel een plaats ga kunnen geven. We zijn nu al over verder aan het doen met ons leven... Maar het lukt me niet. Er zijn zoveel plaatsen gebeurtenissen die me aan jou doen denken.. Telkens overvalt het verdriet mij. Kwil gewoon graag nog is met je babbelen. Gewoon samen ik en jij.. Over basket, wielrennen , over je duiven, je tijd als kapper... Zoals vroeger...