Marc SPOELDERS

Geachte familie,

Tijdens mijn reis naar de US hoorde ik eergisteren via een Belgische collega van het heengaan van Marc Spoelders. Het was erg schrikken. Ik wil hierbij collega Spoelders (veel te laat!!!) danken voor de steun die hij me gegeven heeft in het begin van mijn carrière (als ik nog aan mijn doctoraat bezig was). Nadien hadden we nog terloops contact, en steeds was hij een persoon die wijs en recht voor de raap was, en steeds bekommerd om het welzijn van kinderen en studenten.
Ik wens u veel moed.

Annick De Houwer

Professor Spoelders, u kwam bij ons voorzitter zijn van het paritair college en zei "hoe kan je nu een school beoordelen door een hele dag achter je computer te zitten". Je vroeg: "mag ik a.u.b. in de klassen gaan kijken?". Daar zie u letterlijk dat we wisten waarmee we bezig waren. Wij kregen het warme gevoel dat het nu wel in orde zou komen, wat het ook gedeeltelijk deed. Het was de eerste en laatste keer dat ik u zag, en toen bleek dat ik een studiegenote was van uw echtgenote Anne-Marie. U was een fijn man. Mijn diepste gevoelens van medeleven, ook uit naam van mijn leerkrachten en collega-directeur Dirk Vervaet.

Altijd inhoudelijk in de clinch gelegen
maar ook telkens opnieuw uitgedaagd om kritisch na te denken.
'Ah Salembier, ben je nog altijd even eigengereid?'
vroeg professor Spoelders me eens
als openingszin na meer dan tien jaar weerzien.
Ik vrees het wel, professor.
Ah, dat is goed, ik hou wel van mensen die consequent zijn!
Bedankt voor je eigengereide manier van prof zijn...

Altijd inhoudelijk in de clinch gelegen
maar ook telkens opnieuw uitgedaagd om kritisch na te denken.
'Ah Salembier, ben je nog altijd even eigengereid?'
vroeg professor Spoelders me eens
als openingszin na meer dan tien jaar weerzien.
Ik vrees het wel, professor.
Ah, dat is goed, ik hou wel van mensen die consequent zijn!
Bedankt voor je eigengereide manier van prof zijn...

De medewerkers en de Raad van Bestuur van ICIWO vzw drukken hun oprecht verdriet uit bij het plotse heengaan van hun zeer wijze en gedreven bestuurder.
Aan de familie en alle vrienden betuigen ze hun innig medeleven.
De pedagogische wereld verliest aan Marc een zeer groot en "wijs" voorganger, bezieler en mens, die ons nog zoveel wijsheid en menselijke warmte te bieden had. Wij koesteren de vele mooie momenten die we samen met hem hebben beleefd.

Van zo iemand afscheid moeten nemen, doet pijn.
We zien wat weg is. Soms komen flarden van herinneringen. Meer en meer her - inner - ingen.

Afwezige nabijheid
Verbondenheid over grenzen

Leo

We kenden elkaar in onze studententijd. Nadien hadden we sporadisch nog eens contact.
Ik bewaar mooie herinneringen en leef mee met de familie.

Er is geen enkele professor die zo een indruk op mij heeft gemaakt en al zeker geen enkele die mij zo aan't denken heeft kunnen zetten. Professor Spoelders, ge zijt echt de wijste prof die ik ooit gekend heb.

Veel sterkte aan mevrouw Spoelders en de S'en.

Beste Anne-Marie en kinderen
Nooit had ik gedacht nog contact te hebben met jullie, maar toen ik vanmorgen in de krant het rouwbericht las, vond ik toch dat op een of andere manier oude zaken WEL keer vinden. Daarom dit bericht.
Ik kende Marc niet, totdat ik in dienst trad bij de Arteveldehogeschool. Toen heb ik hem ervaren als de bezorgde vader en echtgenoot die vrouw en kind met matrimoniale regelmaat kwam afhalen aan de campus Bijlokehof in Gent. Marc was een lieve en toegewijde man en vader op wie je een kerk kon bouwen. Hij was ook altijd in voor een babbel over het gonzende departement dat toen het onze was, warm en gedienstig, spitsvondig en ad rem, maar steeds met een enorme kennis van zaken.

Mag ik u, Anne-Marie en in u Simon en de andere kinderen, veel troost aanbieden in deze droeve tijden.

Met oud-collegiale groeten maar desalniettemin met veel warmte

Ivo Moons