Diane De Ridder

Liefste Mamy,
Jouw vertrek is een slot, het einde van een hoofdstuk, waarvan we allemaal wensten dat er meer vellen papier waren om vol te schrijven met gedeelde tijd.
Het is een einde dat ons zo bedroeft, en we kunnen slechts trachten troost te vinden in de woorden van apostel Paulus. “De mens is minnetjes en teer. Kwetsbaar en voor korte tijd komt hij op de wereld, maar door te sterven wordt geopenbaard wat verborgen ligt in hem: het nieuwe leven. Het leven van de hemel: geheeld en voorgoed.”
Mamy, ik ben er zeker van dat je nu bij onze Papy bent. Samen met hem, in een geheeld leven, zoals het hoort en was voorbestemd. Voorgoed gelukkig en in rust. En het einde van dit hoofdstuk betekent dan het aanbreken van een nieuw, waarbij wij jou voorgoed in ons hart dragen, in onze tranen, ons lachen, en ons zijn. Waarbij we weten dat je met ons bent, omdat je een deel van ons bent: als grootmoeder, moeder, zuster, vriendin, vertrouweling en steun.
We zullen je missen Mamy, but I’m sure we’ll meet again.
Noesje.

Ik wens de familie heel veel sterkte toe met het verlies van hun moeder, grootmoeder en zuster.

Een leven dat beleefd werd,
eindigd niet op aarde.
Het heeft een onsterfelijke waarde.