Albert Vanneste

Beste vrienden-familieleden van Albert,

Er is een eind gekomen aan het leven van een man die grote indruk op mij heeft gemaakt! Als kleine pagadder heb ik hem ontelbare keren bezig gezien op de steenwerf aan de hoek van ons straatje, meer dan vijftig jaar geleden. Wanneer ik daar nu nog eens voorbij kom, zie ik hem zo voor me. En als ik het lapje grond beschouw, stel ik vast dat men daar nu amper een serieuze vrachtwagen op zou krijgen. In die tijd leek het me echter een grote vlakte... Daar sleurde hij met zware stenen, scheef en kapte en takelde, met zijn grijze fluwelen broek en zijn lange laarzen aan. Hij zag er voor mij dàn al oud uit, maar hij was de vader van een nest ‘jongens’ in een klein huisje in de Nieuwstraat. Een man van weinig woorden was hij, die imponeerde door zijn stilzwijgen. Hij hief dan zijn klak op, krabde eens in zijn haar met zijn droge, door het steenstof uitgewreten handen en zei hoogstens ja of nee. Soms zag ik hem moederziel alleen bezig op het kerkhof, in de buurt van zijn vrachtwagen. Als het bordje ‘A.Vanneste’ op een zerk plakte, kreeg die mijn bijzondere aandacht.
Niet te geloven dat Albert daar nu zelf ligt. Maar wat laat hij na!? Een leger nakomelingen, allen om ter chiekste mensen om mee om te gaan. Albert en Jacqueline, jullie hebben de hemel verdiend!

Medeleven vanwegen Martine en Luc Cappelle, Steenlandermeers 1, 8510 Bellegem